I Lutung Teken I Kancil
Kacerita di tengah alase ada buron makelo suba mekasihan.
Burone ento madan I Lutung tekening I Kancil. Dugase ento sedeng musim panes.
Sekancan tetumbuhane pada layu kerana makelo sing tuun ujan. Di tengah alase I
Kancil ngilag ngamah padang ane suba tuh. Sedek seleg I Kancil ngamah, nengok I
Lutung ngelanting di punyan kayune.
“Ih Kancil, ento ngudiang cai padang tuh amah. Sing sukak
kolongan cai ngamah kaketo”. Masaut I Kancil, “men kenkenang, kene panes
gumine. Jani apa dogen kaanggon amah. Yang sing kanggo, enggal awake mati”.
“Ih Kancil, mula belog cai. Tutug awake, nyanan tujuina
punyan nyambu disisin alase. Lamun nyak cai ngandong awake kema, nyanan
penekanga nyambu”.
“Lamun keto, cai menek ka tundun wakene, jalan jani kema
ngalih nyambu” saut I Kancil.
Kacerita majalan I Kancil ngandong I Lutung nuju punyan
nyambu disisin alase. Neked di sisin alase tepukina punyan nyambune ento. I
Lutung ngenggalang makecog ke duur punyan nyambune. Lantas ngamah nyambu
baduur.
“Lutung…….., dong entungin abesik. De cai dogen ngamah!”
gelar gelur I Kancil di beten punyane, sawireh ia tusing bisa menek.
“Enden malu awake konden betek!” masaut I Lutung sambila
ngilag nyambu”.
Buin I Kancil makaukan, “Eh Lutung, enggalin entungin wake
nyambu!” nanging tuara padingehang baan I Lutung.
Kenyel suba I Kancil mangantiang. Clega-clegot bungutne
ulian dot. Poosne ngetel ngepah ngelel mangantiang tuara entungin nyambu baan I
Lutung.
Jengah pesan I Kancil, lantas ia magedi nuju sisin tukade.
Ditu ia nginem yeh tukad. Saget tingalina ada umah tabuan amon sirahe. I Kancil
negak bengong di beten punyanne ane misi umah tabua. Sedek bengong I Kancil,
nengok I Lutung sambila tag-taag kabetekan.
“To ngengkenin cai adi ditu ngoyong, Cil?” matakon I Lutung.
“Siepang bungut caine, Tung. Ake maan tugas penting uli
BAtara Ciwa. Ento tolih apa ane ada duur tendas caine. Ento suba kulkul Batara
Ciwa. Lamun ento gebug, sinah dedari-dedarine uli kahyangan tedun makejang.
Ento awinan ake tundena nongosin dini. Apang tusing ada ngebug kulkule!” keto
tuturne I Kancil.
Ngon pesan I Lutung ningeh tuturne I Kancil. Dot pesan
kenehne I Lutung ngebug kulkul apang taen nepuk dedari kahyangan. I Lutung
lantas ngomong.
“Kancil, bang ake ngebug cepok!”
Masaut I Kancil “Beh, eda cai ngendah. Nyanan awake bisa
mapecat!”
I Lutung lantas makeneh. Suba keto ia buin ngomong. “Lamun
cai ngemang ake ngebug nyanan upaina nyambu agencet!”
“Nah lamon keto kema alihang awake nyambu!” masaut I Kancil.
Kacerita teka suba I Lutung ngaba nyambu teken kayu anggona
ngebug.
“Lutung, sakonden wake mengkeb, enden malu cai ngebug. Apang
wake tusing tawanga teken Batara Ciwa!” ngomong I Kancil.
Suba mengkeb I Kancil, I Lutung lantas nguyeng kayu tur
ngebug.
“Pruak! Nguuuung……..! Ngung……!” umah tabuane ulung ka tanahe
gebuga teken I Lutung. I Lutung jerit-jerit rejeng tabuan. Awakne telah beseh
kagancel.
I Kancil kedek uli tongosne mengkeb sambila ngilag nyambu.
“Antiang suba dedarine ditu, Tung!”
Ento upah anake daya, pasti lakar kene daya masih.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar